Ik hoor het helaas nog te vaak als antwoord op de vraag wanneer het zadel voor het laatst is gecontroleerd; “Tja, wat zou het zijn? Een jaar of twee geleden ongeveer?”. Aan de vragende manier waarop het antwoord wordt gegeven weet ik vaak al genoeg, láng geleden dus, véél te lang geleden. Niet zelden tref ik dan een paard aan met kuilen achter de schouders, wat gevoelig is bij aanraking van de rug en wat al moppert zodra het zadel in zijn buurt komt. “Ach, dat doet-die-altijd

Als ik bij nieuwe klanten kom voor een zadelpasconsult dan probeer ik altijd eerst doormiddel van het stellen van vragen wat meer informatie over de klant (ruiter en paard) te verkrijgen. Door het stellen van de juiste vragen en het observeren van verschillende reacties van beide, zowel paard als ruiter, leer ik al heel veel over de combinatie. Allereerst probeer ik erachter te komen waarom ik ben gebeld door de ruiter; zijn er problemen, en wat voor problemen spelen er dan?